|
|
|
|
|
ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. |
Άκουσε παιδί μου να σου ειπώ. Η τελεία αγάπη είναι να πουλήσεις όλα σου τα πράγματα, να τα δώσεις ελεημοσύνη, και να πηγαίνεις και εσύ να βρεις κανέναν αυθέντη να πουληθείς σκλάβος. Και όσα πάρεις να τα δώσεις όλα.
Να μην κρατήσεις ένα άσπρο. Ημπορείς να το καμεις αυτό να γίνεις τέλειος? Βαρύ σου φαίνεται....
Δεν ημπορείς να το καμεις αυτό?
Κάμε άλλο: Μην πουληθείς εσύ σκλάβος. Μόνο πούλησε τα πράγματά σου. Δώσε τα ελεημοσύνη. Το κάμνεις? Ακόμη βαρύ σου φαίνεται και αυτό.
Ας έρθουμε παρακάτω: Δεν μπορείς να δώσεις όλα σου τα πράγματα?
Δώσε τα μισά. Δώσε από τα τρία ένα . Δώσε από τα πέντε ένα. Ακόμη βαρύ σου φαίνεται...
Κάμε άλλο: Δώσε από τα δέκα ένα. Το κάμνεις?
Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο: Μην κάμεις ελεημοσύνη. Μην πουληθείς σκλάβος.
Ας έρθουμε παρακάτω:
Μην πάρεις το ψωμί του αδελφού σου. Μην πάρεις το επανωφόρι του.
Μην τον κατατρέχεις.
ΜΗΝ ΤΟΝ ΤΡΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ.
Μήτε και αυτό το κάμνεις? Ας έρθουμε παρακάτω. Κάμε άλλο: Τόνε βρήκες τον αδελφό σου μέσα εις την λάσπη και δεν θέλεις να τόνε βγάλεις?
Καλά, δεν θέλεις να του κάμεις καλό. Μην του κάμεις κακό. Αφησέτονε... Πώς θέλομεν να σωθούμεν αδελφοί μου, το ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο βαρύ. Πού να πάμε παρακάτω. Δεν έχομε να κατεβούμεν. Ο Θεός είναι εύσπλαχνος. Ναι. Μα είναι και δίκαιος. Έχει και ράβδαν σιδηράν.
Λοιπόν αν θέλομεν να σωθούμε, πρέπει να έχομεν την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Αββάς Ισαάκ |
• Η δικαιολογία δεν έχει θέση στην ζωή των χριστιανών και δεν είναι σημειωμένη πουθενά στη διδασκαλία του Χριστού.
• Εάν δεν έχεις καρδιακή ησυχία, έχε τουλάχιστον ήσυχη την γλώσσα σου.
• Εάν δεν μπορείς να βάλεις σε τάξη και πειθαρχία τους λογισμούς σου, τουλάχιστον κράτησε σε ευταξία τις σωματικές σου αισθήσεις.
• Εάν δεν είσαι μόνος κατά την διάνοια σου, τουλάχιστον να είσαι μόνος σωματικά.
• Εάν δεν μπορείς να εργαστείς σωματικά, να έχεις τουλάχιστον την κατά Θεόν λύπη.
• Εάν δεν μπορείς να ξαγρυπνήσεις όρθιος, αγρύπνησε στο κρεβάτι σου, καθήμενος ή ξαπλωμένος.
• Εάν δεν μπορείς να κάνεις διήμερη νηστεία, νήστεψε ως το βράδυ, ή, τουλάχιστον, φυλάξου να μην χορτάσεις το στομάχι σου.
• Δεν έχεις άγια καρδιά; Κράτησε αγνό το σώμα σου.
• Εάν δεν μπορείς να δώσεις ελεημοσύνη, λάλει ως αμαρτωλός.
• Αν δεν είσαι ειρηνοποιός, τουλάχιστον να μην αγαπάς την ταραχή.
• Εάν δεν μπορείς να γίνεις σπουδαίος άνθρωπος, τουλάχιστον να έχεις άοκνο(ακούραστο) φρόνημα.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΤΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ ΔΩΡΑ |
Ξένος του κόσμου και της σαρκός κατήλθε την παραμονήν από τα ύψη, συστείλας τας πτερύγας, όπως τα κρύπτει θείος άγγελος.
Έφερε δώρα από τα άνω βασίλεια, δια να φιλεύσει τους κατοίκους της πρωτευούσης.
Ήτον ο καλός άγγελος της πόλεως.
Εκράτει εις την χείρα εν άστρον και επί του στέρνου του έπαλλε ζωή και δύναμις και από το στόμα του εξήρχετο πνοή θείας γαλήνης. Τα τρία ταύτα δώρα ήθελε να τα μεταδώσει εις όλους όσους προθύμως τα δέχονται.
Εισήλθε εν πρώτοις εις έν αρχοντικόν μέγαρον.
Είδεν εκεί το ψεύδος και την σεμνοτυφίαν, την ανίαν και το ανωφελές της ζωής, ζωγραφισμένα εις τα πρόσωπα του ανδρός και της γυναικός και ήκουε τα δύο τέκνα να ψελλίζουσι εις άγνωστον γλώσσαν.
Ο άγγελος επήρε τα τρία ουράνια δώρα και έφυγε , τρέχων εκείθεν.
Επήγεν εις την καλύβα του πτωχού ανθρώπου.
Ο ανήρ έλειπεν όλην την εσπέραν εις την ταβέρναν. Η γυνή επροσπάθει να αποκοιμίσει με ολίγον ξηρόν άρτον τα πέντε τέκνα βλασφημούσα την ώραν που είχεν υπανδρευθή. Τα μεσάνυχτα επέστρεψεν ο σύζυγός της .
Αυτή τον ύβρισε νευρική με φωνήν οξείαν, εκείνος την έδειρε με την ράβδον την οζώδη και μετ΄ ολίγον επλάγιασαν , χωρίς να κάμουν την προσευχή των και ήρχισαν να ροχαλίζουν με βαρείς τόνους.
Έφυγεν εκείθεν ο άγγελος.
Ανέβη εις μέγα κτήριον, πλουσίως φωτισμένον.
Ήσαν εκεί πολλά σωμάτια με τράπεζας, και επάνω των έκυπτον άνθρωποι, μετρούντες αδιακόπως χρήματα, παίζοντες με χαρτιά. Ωχροί και δυστυχείς, όλη η ψυχή των ήτο συγκεντρωμένοι εις την ασχολίαν ταύτην.
Ο Άγγελος εκάλυψε το πρόσωπον με τας πτερύγας του , δια να μη βλέπη, κι έφυγε δρομαίος.
Εις τον δρόμον συνήντησε πολλούς ανθρώπους, άλλους εξερχομένους από τα καπηλεία, οινοβαρείς, και άλλους κατερχόμενους από τα χαρτοπαιγνία, μεθύοντας χειρότεραν μέθην.
Τινάς είδε ν΄ασχημονούν και τινάς ήκουσε να βλασφημούν τον Αϊ – Βασίλη ως πταίστην.
Ο Άγγελος εκάλυψε με τας πτερύγας του τα ώτα, δια να μην ακούη και αντιπαρήλθεν.
Υπέφωσκεν ήδη η πρωία της πρωτοχρονιάς και ο Άγγελος, δια να παρηγορηθή , εισήλθεν εις την εκκλησίαν.
Αμέσως πλησίον εις τας θύρας είδεν ανθρώπους να μετρούν νομίσματα, μόνον πως δεν είχον παιγνιόχαρτα εις τα χείρας και εις το βάθος αντίκρυσεν έναν άνθρωπον χρυσοστόλιστον και μιτροφορούντα ως Μήδον σατράπην της εποχής του Δαρείου, ποιούντα διαφόρους ακκισμούς και επιτηδευμένας κινήσεις.
Δεξιά και αριστερά , άλλοι μερικοί έψαλλον με πεπλασμένας φωνάς:
Τον Δεσπότην και Αρχιερέα!
Ο Άγγελος δεν εύρε παρηγορίαν.
Επήρε τα πτερόεντα δώρα του – το άστρον, το προωρισμένον να λάμπη εις τας συνειδήσεις, την αύραν, την ικανήν να δροσίζει τα ψυχάς και την ζωήν, την πλασμένην δια να πάλλη εις τας καρδίας, ετάνυσε τας πτερύγας και επανήλθε εις τας ουρανίας αψίδας.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
